بنام خدای مهربان
سوال اول این است که اصلا شما خدا را قبول دارید یا خیر؟
اگر خیر ، لطفا بگویید وقتی به یک نمایشگاه تابلو نقاشی میروید ، چه میبینید؟ تصاویری که خود به خود خلق شده اند یا آثار زیبایی که یک هنرمند خلق کرده؟
با این حساب زیباترین و پر احساس ترین اثر هنری عالم که خلقت یک انسان است آیا خود به خود بوجود آمده؟ یعنی اینقدر با خودتان بی انصاف هستید؟
خوب حالا اگر معتقدید که خدایی وجود دارد و او خالق شما است ، سوال ما هم تغییر میکند.
سوال این است که چگونه خدایی را قبول دارید؟
چنان خدایی که ما را خلق کرده و در کره خاکی ساکن مان نموده ، ولی چون تعداد مان زیاد شده ما را رها کرده و دیگر نمیتواند به تک تک ما رسیدگی کند؟ آیا شما در روزمرگی زندگی به چنین خدایی اعتقاد دارید؟ که گاهی به تنگنایی و مشکلی برمیخورید با خود میگویید خدا توانایی کمک به من را ندارد چون سرش شلوغ است!
باید پرسید آیا شما از عظمت دنیا اطلاع دارید که این چنین فکر میکنید؟ آیا میدانید جایی که زندگی میکنید ذره ای از کره زمین است که خود کره زمین بخش کوچکی از منظومه شمسی است که منظومه شمسی خودش بخش بسیار کوچکی از کهکشان راه شیری میباشد؟ و با همه اینها آیا میدانید تاکنون میلیاردها کهکشان در عالم کشف شده است؟ و با این حساب ما عملا ابعادمان نسبت به عالم هیچ است!
و آیا در همین کره خاکی از عظمت دنیا و شگفتی های زیر اقیانوس های آن اطلاع دارید؟ آیا از عظمت تنوع موجودات روی کره زمین اطلاع دارید؟ اصلا راه دور نرویم آیا از عظمت بدن خودتان و پیچیدگی های عملکرد آن اطلاع دارید؟
و با همه اینها آیا فکر میکنید خداوندی که همه اینها را خلق نموده توانایی عهده داری چند انسان را ندارد؟
خوب حالا اگر فکر میکنید خدایی که چنان بساط عظیمی از عالم را خلق کرده و انسان را در بخش کوچکی از آن جای داده است ، قوی و مقتدر و دانا میباشد ، سوال دیگری پیش خواهد آمد.
و آن این است که ، خود شما هر روز که برمیخیزید برای روزمرگی و آینده نزدیک و دورتان برنامه دارید ، که این کار را انجام دهم تا فلان شود ، دگر کار را انجام دهم تا شرایط خود و خانواده ام آن طور شود.
در حقیقت بدون هدف و انگیزه هیچ کار و تلاشی نخواهید کرد ، یعنی همه فعالیت هایتان برنامه ریزی شده است.
و حالا این سوال مطرح میشود ، که خدایی که چنان دنیای عظیمی را خلق کرده ، و آن چنان توانایی دارد که همه اینها را مدیریت کند ؛ آیا هیچ برنامه و هدفی از آفرینش اینها نداشته و ندارد؟ یعنی مخلوقش که ما هستیم ، برنامه داریم و خدایمان که ما را خلق نموده هیچ هدفی ندارد؟!
پس یقینا خدایی وجود دارد ، هم مقتدر ، هم هنرمند ، و هم توانا و از همه مهمتر با برنامه و هدف
حالا که ما به این نتیجه رسیدیم ، خدایمان در عالم هدفی را دنبال میکند ، بهتر نیست ، ما نیز به عنوان عبد و بنده لایق آن را درک کرده ، و در آن جهت حرکت کنیم؟
اینکه هدف خداوند از خلقت انسان و مجال دادن او در زمین چه بوده ، خودش میشود ، عرفان ، و برای فهم آن سالها باید تلاش کرده و مطالعه نمود.
ولی در حد فهم پایان همه حوادث و ماجراهای این کره خاکی ، این را میدانیم و در همه ادیان و مکاتب به آن اشاره شده و همه آنها به آن معتقد هستند که در پایان دوران ها ، وقتی بشر دیگر توانایی اداره عالم را نداشت ، منجی ای بر بشر عرضه خواهد شد ؛ که همه را از مصائب نجات داده ، بشر را سعادت مند خواهد کرد.
بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ
وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ
