بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت
می دهم به خدای واحد، پیامبر من محمد(ص)، امام علی(ع) ولی و وصی خدا.
خدایا این نوشته ها قبل از اینکه برای بازماندگان من باشد برای توست و
درددلی با توست چون این ناله ها متعلق به لحظه جدایی از دنیا است و مربوط
به لحظه ای است که دارم آزاد می شوم پس چون از شرایط آن لحظه مطلع نیستم و
نمی دانم در چه حالی هستم پیش دستی نموده و سعی بر آن دارم طلب استغفار
کنم. و چه خوب است که انسان از لحظه مرگش مطلع نیست و موت بی خبر به سراغ
آدمی می آید اگر این چنین نبود چه بسا آدمی به واسطه آگاهی از لحظه مرگش تا
دقایقی قبل از مرگ به خدا فکر نمی کرد و چه گناهانی که مرتکب نمی شد و در
لحظه مرگ استغفار می نمود و چنین دنیایی چه می شد ولی الحق که جای حق نشسته
و اینجاست که عدالت تو در آزمون خودنمایی می کند.
خدایا
وصیتم را در چند قسمت و برای هر مخاطب می نویسم ابتدا به خالق عزیز خودم
این یگانه باور صادق. خدایا من به جایی رسیده ام که انسان روزی باید بمیرد
پس تلاش برای بقاء را نمی پسندم. خدا عیبی ندارد که باور خودم را در مورد
شهادت و آزادگی اعلام کنم چرا که می دانم خدای من سخت گیر نیست. خدایا برای
من شهادت لحظه ای است که در اوج آمادگی جان می دهم چون در عصر ما این باور
است که شهید باید در راه جهاد و در معرکه نبرد با کفار شهید شود ولی سؤال
من از آن این است که کافر برای پیروزی کفرش به معرکه جنگ و با سلاح تفنگ و
شمشیر می آید. پس اگر این چنین بود تاکنون با اولین جنگ باید تکلیف حق و
باطل مشخص می شد. پس من این را آموختم که اسم شهید آن هم از نظر زمینیان
مهم نیست بلکه مهم آن است که تا دقایق آخرین عمرم در صف حق جویان و در
تقابل با ظالمان باشم.
حالا
این صف ممکن است در جبهه باشد یا در خیابان شهرم و یا در هر جایی دیگر که
ظلم شود خدایا در این مدت زمان عمرم که نمی دانم که کم بود یا زیاد قصد
خدایی بودن داشتم ولی در مواردی دشمن تو شیطان مرا اغفال نمود خدا طلب عفو و
مغفرت می کنم خدایا باز هم به من فرصتی بده تا در لحظه جان کندن بتوانم
این کلمات را بر زبان بیاورم.
خداوندا
عمر من همزمان شد با شروع حکومت الهی و اسلامی از وقتی که خوب و بد را هم
تشخیص دادم تمام عشقم به این انقلاب بود در زمان حیات خمینی کبیر کودکی بیش
نبودم. البته حسرت نمی خورم چون بعد از آن پیر بزرگ سایه ولی و امامی دیگر
بر سر این ملت ماند خدایا خودت خوب می دانی که از همان نوجوانی عشق به
ولایت در من زنده شد که البته شیعه اثنی عشری غیر از این مقبول نیست که
البته خانواده ام بخصوص برادران بزرگترم در انتخاب این واقعیت بی تأثیر
نبودند که انشاءالله هم من و هم آنان تا آخر عهد نشکنیم و ثابت قدم باشیم.
خدایا
دعا می کنم که مرگ من فایده ای برای خلق خودت و دین خودت داشته باشد که
خود آن را شهادت نامیده ای و شهادت من رو به دشمن و قاتلان من از شقی ترین و
ظالم ترین دشمنان تو باشد، ملیت و دین ظاهر آنها برایم فرقی ندارد، مهم
این است که در مقابل دشمنان تو شهید بشوم. خدایا مرگ مرا حادثه ای طبیعی
قرار نده، خدایا مرگ مرا شرافتمندانه و جوانمردانه قرار بده. خدایا کمکم کن
که قبل از شهادت سهمی در انتقام ظلمی که در حق محمد و آل او شد داشته باشم
و خدایا تمام دغدغه های من را خودت می دانی، رحمت و عنایت را از این ملت و
این حکومت و این رهبر کم نکن.
و اما ملت عزیزم:
ملتی
که شهادت دارد، اسارت ندارد. ملت عزیزم ای آزاده ترین ملت مبادا لحظه ای
شک و تردید کنید که شک و تردید برای شما مصائب و مشکلاتی ایجاد می کند. اگر
امروز نزد خدا و اولیای خدا آبروئی دارید، از یقین و ایمانتان است.
ملت
عزیز ولایت و شهداء را فراموش نکنید که فراموشی این ثروت ها برای شما
اسارت و ذلت می آورد. ولایت گوهری است که با داشتن آن تمام گوهرها را در
پیش خود دارید و خودتان خوب می شناسید، که در ادعا خدا و پیامبر دارند ولی
در ذلت هستند می دانید چرا؟ چون ولایت ندارند واقعا که مکمل بعثت جهاد بود و
مکمل جهاد غدیر بود و اگر غدیر نبود بعثت هم نمی ماند.
ای
ملت آزاده به گوشه کنار خود نگاهی بیندازید ببینید چه خبر است. از آمریکا
گرفته تا اروپا و آسیا و آفریقا جایگاه خود را ببنید که هر چه دارید از این
انقلاب است. اهداف انقلاب را فراموش نکنید ولایت را تنها نگذارید که اگر
نبود مبارزه شهدا با هوای نفس آزادی بدست نمی آمد.
به
مدیران و خدمتگزاران نظام می گویم نگاه خمینی و خامنه ای به راه شماست
مبادا لحظه ای از یاد خدا و ملت غافل شویم. مبادا خود را از فرهنگ جهاد و
شهادت جدا کنید. مبادا بین شما و خانواده شهداء فاصله ای بیفتد مبادا از
آنهائی باشید که بخاطر عملتان در زمان ظهور جزء دشمنان حضرت حجت(عج) باشید.
مبادا
در خانه ای محکم و مستحکم زندگی کنید و در گوشه ای دیگر از شهر خانه های
خشتی دست در مقابل تندبادهای زندگی وجود داشته باشد و مبادا کم کاری شما
دچار زجر و سختی شود که در این صورت وای بر شما باد و پیام آخر به
کارگزاران و مدیران و مدیران نظام، نکند لحظه ای در ولایت شک کنید و حضرت
امام خامنه ای را تنها بگذارید که هر چه داریم از ولایت است.
و اما خانواده عزیزم:
پدر
و مادرم لحظه ای بعد از شهادت من به خود سختی راه ندهید که با آشنایی که
از شما دارم انشاءالله هیچ سختی ندارید، پدر و مادرم در این مدت ۲۰ و چند
ساله که در کنار شما بوده ام برای شما بسیار زحمت و سختی داشتم مرا حلال
کنید.
اگر
کوتاهی کردم اگر بی احترامی کردم از خدا طلب عفو و بخشش دارم با تمام وجود
شما را دوست داشتم ولی شاید به روی خود نمی توانستم بیاورم. مبادا بخاطر
شهادت من ادعای سهم و سهم خواهی کنید که شما حقیقتاً حق الله را بجا آورده
اید و اجر شما ابدی و جاودانی است و مبارک باد بر شما ای کاش می شد در لحظه
جان کندن بوسه ای بر زیر پای شما می زدم ولی نمی دانم در کجا و چطور به
شهادت خواهم رسید که امیدوارم در دل خاک دشمن به شهادت برسم چون اگر در
خانه خود شهید بشوم احتمالاً نشانه آن است که از ضعف ما دشمن به ما احاطه
داشته است که انشاءالله این چنین نیست.
پدر
و مادر و خانواده عزیزم انقلاب و ولایت را از یاد مبرید که انتظار خدا از
شما بیشتراست چون شما خودتان صاحب این انقلاب هستید، شما بخصوص برادرانم از
این به بعد باید بیشتر مراقب خود باشید به واسطه خانواده شهید بودن.
نظراتتان، اعمال شما، رأی شما زیر ذره بین دوست و دشمن است مبادا با رأی
خود شیطان را خوشحال کنید. شما را می شناسم برادرانی هستید پیرو ولایت و
مطیع رهبر و این روحیه را هر چه بیشتر تقویت کنید تو را به خدا از انقلاب و
ملت سهم خواهی نکنید.
مواظب
فرزندان و اولاد خود باشید که خدایی ناکرده با آبروی شما بازی نکنند.
فرزندانی مؤمن و باتقوا برای انقلاب مهدی(عج) تربیت کنید و دین خود را به
انقلاب و اسلام ادا کنید.
خواهران
عزیزم، ای ارزش های عزیز خانوادگی، ای وارثان حضرت فاطمه(س) از باب عزیز
بودنتان جملاتی کوتاه برای شما می نویسم. از شما خواهش می کنم نماینده ای
برای من باشید توجه بیشتری از جانب دوست و دشمن به شماست. پس مواظب باشید
بازی روزگار شما را پیش خدا شرمگین نکند.
دوباره
می گویم اسلام، انقلاب و ولایت را فراموش نکنید که آبروی همه ما در گروی
همین هاست و چه زیباست سیاهی چادر شما. نمی دانم این چه حسی بوده چادر شما
به من می داد اما می دانم که با دیدن آن امید، قوت قلب و آبرو می گرفتم
باور کنید چادر شما نعمت است، قدر این نعمت را بدانید که به برکت مجاهدت
حضرت زهرا(س) بدست آمده است.
امیدوارم
که هرگز رنگ سیاه چادر شما کم رنگ و پریده نشود و خدا نکند که روزی حجاب
شما کم رنگ و کم اهمیت شود که اگر خدائی ناخواسته اینچنین شود اصلا دوست
نمی دارم به ملاقات من سر مزار بیائید. و شما را قسم به خدا و امام که با
عفت خود مایه سربلندی خانواده مان شوید و یادتان نرود که یکی از بزرگترین
وظایف یک زن مسلمان تربیت فرزندانی خوب و مؤمن است برای مملکت پس از وظیفه
اصلی خودتان باز نمانید که جامعه ما نیاز به تربیت صحیح دارد و به شما
خانواده عزیزم می گویم که بعد از شهادت من دارائی که از من بجا ماند مقداری
از آن را بیاد لب تشنه حضرت ابا عبدالله و لب تشنه خودم هنگام شهادت
آبسردکن تهیه کنید و در نقاط شلوغ نصب کنید تا خیل رهگذران بنوشند.
